Twaalf maanden revalideren. Rentree maken. Genieten in het groen en wit van v.v Bavel. Jim Karelse (24) voelde zich na een zware kruisbandblessure weer volop voetballer, maar recent sloeg het blessurespook weer toe. “Het hoeft van mij niet meer, hoe erg ik het voetbal ook ga missen.”

 

“Het ging gewoon weer heel erg snel”, weet Karelse nog over het moment dat hij voelde dat er wat fout ging. “In de slotfase van de wedstrijd tegen Oosterhout (0-3-verlies) liep een tegenstander met de bal richting ons doel. Hij kapte mij uit en ik bleef met mijn rechterbeen in het veld hangen.”

 

Hij voelde al gelijk dat het fout was. “Het bekende knakje was weer duidelijk hoorbaar. Iets wat ik al eerder meegemaakt heb. Je voelt dat je knie een hele rare beweging maakt en dat het fout is. Een aantal spelers om mij heen hoorde het schijnbaar ook. Ik wist eigenlijk wel gelijk hoe laat het was. Het is niet uniek dat het twee keer gebeurd, maar het is wel ontzettend balen.”

 

Karelse was sinds december weer terug in de selectie van v.v. Bavel, nadat hij daarvoor dus ook al herstellende was van een kruisbandblessure. “Ik zat er eigenlijk weer lekker in en was vol goede moed om er nog een mooie tweede seizoenshelft van te maken”, zegt hij. “Ik had geen angst meer om te voetballen en vond het plezier juist weer terug. Het voelde zo lekker om weer alles te kunnen doen. En toen was het weer zover….”

 

“Noem het een gigantisch baalmoment”, gaat hij verder. “Ik heb na de eerste keer revalideren al wel gezegd dat ik zoiets niet nog een tweede keer ging doen. Eigenlijk was ik al snel stellig.” Het noopte Karelse tot een vervelend, maar wel verstandig besluit. “Het hoeft van mij niet meer, hoe erg ik het voetbal ook ga missen. Je praat er wel over met je vriendin, je ouders, je vrienden, maar zij voelden dat ik heel overtuigd was van mijn keuze. Ik wil de komende jaren ook fatsoenlijk kunnen lopen en eventueel een andere sport gaan doen. Mijn knie heeft al best wat schade.”

 

De verdediger annex middenvelder heeft een mooie tijd bij v.v. Bavel gehad. “Ik was bezig aan mijn vierde seizoen in het eerste”, zegt Karelse. “Een kampioenschap mogen meemaken, wat natuurlijk het hoogtepunt was. Ook de bekerstunt tegen Unitas ga ik niet snel vergeten. En zo zijn er nog wel een aantal geweest. Het spelen op tweede- en derdeklasseniveau is gewoon mooi.”

 

Vanaf de toenmalige D-jeugd liep Karelse op sportpark De Roosberg rond. Met een paar uitstapjes op hoger niveau bij Kozakken Boys en Baronie tussendoor. “Ik heb me altijd thuis gevoeld en vond het gewoon heel fijn om weer terug te keren. Bovendien speelde ik altijd samen met jongens met wie ik in de jeugd van de club ook al was. De gezelligheid van v.v. Bavel vind je niet op veel plaatsen. Plezier werd voor mij al snel weer het belangrijkste.”

 

De voetbalschoenen staan aan de kant, maar de accountmanager van beroep gaan we nog regelmatig langs de lijn zien. “Uiteraard balen de teamgenoten en de trainers van mijn besluit, maar ze snappen het volledig. Ze waren wel even stil”, deelt hij. “Het is wel mijn bedoeling om zoveel mogelijk wedstrijden nog langs de lijn te volgen. Ik voel dat ik nog steeds onderdeel ben van het team en hoop heel erg dat we dit seizoen voor het kampioenschap kunnen gaan.”

 

Foto’s: Marcel Mol Fotografie